Dag 14; Gardaland

We zijn op tijd wakker en tijdens het ontbijt overleggen we wat we vandaag willen gaan doen. Bovenaan het verlanglijstje van de jongens staat al sinds we hier zijn, of beter gezegd sinds ze weten dat we weer naar Italië op vakantie gaan, een bezoekje aan Gardaland, een pretpark op hemelsbreed nog geen kilometer van de camping. Omdat het vandaag een wat bewolkte dag zou zijn, met mogelijk zelfs een spatje regen, lijkt ons dat een prima plan. Een uurtje later zitten we dan ook in de auto in de legendarische-gardameer-file (de doorgaande weg rond het meer kan behoorlijk vast staan, zeker als er bijvoorbeeld ergens markt is en laat die nou net vandaag in Peschiera del Garda zijn). Na 10 minuten file kiezen we eieren voor ons geld, keren om en rijden via kleine binnenweggetjes naar het parkeerterrein, lang leve de navigatie!

Nadat we de kaartjes hebben aangeschaft wandelen we het park in en gaan als eerste naar ‘Fuga da Atlantide’ een soort boten die een soort splash maken en tussendoor door een Griekse verzonken stad lijken te varen. We komen er heerlijk nat uit en besluiten de ‘Jungle Rapids’ (soort Piranha voor Eftelingkenners) er maar meteen achteraan te plakken. Daar krijgt vooral de oudste de volle laag, tot op zijn onderbroek doorweekt stapt hij uit… Daarna volgen wat achtbanen, al heeft de jongste het wat lastig als blijkt dat je voor een aantal exemplaren 1.40m moet zijn en hoe hard hij ook meet, hij redt het helaas niet.

We stoppen regelmatig om wat te eten of te drinken en de tijd vliegt voorbij. Het park heeft ook een aantal shows, waarvan we er 2 doen; Gardaland on broadway in het theater en ‘Magic Elements’. De laatste wat werkelijk spectaculair; vuur, water, dans, acrobatiek, betoverende lichten, kippenvel… Het is vandaag niet zo druk, we hoeven maximaal 25/30 minuten te wachten en dat maakt dat we op het gemakje toch het hele park kunnen doen en omdat het heerlijk weer is besluiten we ook de avond te blijven (het park is tot 23.00u open). De jongste heeft het restaurant voor vanavond gekozen met de voor hem al geweldige naam; T-REXtaurant. Erg grappig concept; je bestelt aan tafel en wanneer je eten klaar is gaat er een zwaailicht op je tafel en sirene af en moet je je eten zo snel mogelijk ophalen, zodat de T-rex het zogenaamd niet te pakken krijgt. Pret alom natuurlijk!

Het is al na 22.00u als we weer richting uitgang en auto lopen, naar niet voor we nog een bezoekje hebben gebracht aan ‘peppa-pig-land’ waar ze zich vanmorgen nog te oud voor voelden. Stiekem vindt vooral de jongste dat nog wel leuk, maar houdt zicht stoer bij zijn grote broer. Die paste zich nu weer heel lief aan en ging mee in de luchtballonen, bootjes en in het huis van Peppa op zoek naar aardbeien voor de pannenkoeken. (Stiekem vond ie het volgens mij ook nog wel leuk, maar dat geeft een puber uiteraard niet toe.)

Omdat het al tegen 23.00u loopt als we weer bij de caravan zijn, meteen tijd om te douchen en de bedjes op te zoeken, morgen maar even lekker uitslapen. Buona Notte!

Dag 13; Molina - watervallen

Op tijd wakker en helaas geen heuvels meer en zelfs geen Italiaanse autocoureurs langs het meer hier, dus geen excuses en de dag gestart met een dikke 5km hardlopen. En als je dan denkt dat je de enige gek bent om 07.00u(!) ’s ochtends, nope, het was bijna filelopen…

We willen vandaag op pad en i.v.m. de warmte vinden we het fijn dan op tijd te gaan, dus om 08.45u zijn we onderweg. We gaan vandaag naar het Molina-watervalpark, op een kleine 45min rijden van de camping. Het park is gelegen in de bergen en in het natuurpark zijn 3 wandelroutes uitgezet die (bergop en bergaf) leiden door geweldige natuur, bossen en langs meerdere prachtige watervallen en grotten. We drinken nog even wat, slaan een extra fles water in en beginnen dan vol goede moed aan de zwaarste zwarte route. De lengte zou ongeveer 3,6km zijn, maar door de vele hoogteverschillen, en bijhorende klimpartijen staat er ongeveer 2u voor. We kopen de jongens heel pedagogisch verantwoord om door ze die gave stenen in het vooruitzicht te stellen als ze goed door blijven lopen… Dat doen ze dan ook super, zeker als je bedenkt dat de grote traptreden voor mij al zwaar waren laat staan voor onze 8-jarige met korte beentjes. Natuurlijk stoppen we ook regelmatig om wat te drinken en vooral te genieten van alle natuurschoon. Hoogtepunt voor de jongens was wel de megagrote schommel, waarbij je het gevoel hebt zo tegen de waterval aan te schommelen. Omdat deze al ver op de route ligt, voelt ook dit als een beloning op zich. Op een andere plaats is normaal ook een tokkelbaan over het water, maar deze was helaas ‘under construction’. Het voelt toch wel een beetje als een overwinning voor ze als we weer bij het beginpunt zijn en dan voelt die mooie steen uit het souvenirwinkeltje eigenlijk ook wel een beetje als een medaille. Zeker als je bedenkt dat toen ook nog bleek dat we de hele route in iets meer dan 1,5u hebben gelopen.

Net na 12u rijden we weer terug richting camping en doen nog even snel wat boodschappen nu we toch in de auto zitten. Terug op de camping tijd voor lunch en een welverdiende siësta en daarna natuurlijk weer lekker afkoelen bij het zwembad.

We eten vanavond bij het restaurant op de camping, met uitzicht op de ondergaande zon aan het meer en bovenal de lekkerste pizza van Italië volgens onze jongens; pizza met frietjes en knakworst.

Nu (21.50u) zitten de heren weer fanatiek te kolonisten en is het tijd voor mama om de blog weer even bij te werken, want we hebben sinds vandaag ook weer redelijke wifi. Kortom, we genieten nog even van de zwoele zomeravond!

Dag 12; Reisdag -> Gardameer

Het is weer verhuisdag vandaag; we verruilen het geweldige Toscane voor het hopelijk even geweldige Gardameer. We willen op tijd gaan rijden, dus om 7u op om ontbijt te maken, in te pakken en aan te koppelen en een klein uurtje later rijden we de camping af. Het 1^e stuk tot Florence is druk vanwege de ochtendspits, maar daarna kunnen we goed doorrijden en dus staan we rond de middag op onze nieuwe plek. We hebben gekozen voor dezelfde camping als 3 jaar geleden; camping Le Palme, tussen Lazise en Peschiera del Garda. We kozen toen deze camping omdat hij niet zo groot is, maar toch alle faciliteiten, waarvan de belangrijkste voor de kids de zwembaden met glijbanen, biedt. Ik moet even slikken als we op de plattegrond zien welke plaats we hebben gekregen, wat verder van het zwembad en speeltuin, richting het meer, maar als we op de plaats zijn en het blijkt dat we geweldig zicht op het meer hebben en ook nog eens een voor Italiaanse begrippen zeer ruime plek, is het helemaal toppie!

We hebben voortaan aardig handigheid en opbouwen en opzetten, dus met 45min, zitten we heerlijk onder de luifel met een drankje. We brengen de middag lekker door aan het zwembad en daar worden de glijbanen natuurlijk uitgebreid getest. Rond 17u zijn we terug bij de caravan en breiden we het spelletjesassortiment uit met Kolonisten van Catan, en de volgende 2u zijn we bloedje fanatiek aan het spelen. Vraag me niet hoe, maar onze kleine boef wint glansrijk, de geluksvogel!

We koken lekker buiten op de Skottel en wandelen daarna een stukje langs het meer voor de geweldige zonsondergang en een heerlijke gelato, die op een terrasje met live muziek natuurlijk nog lekkerder smaakt. Vooral het ‘spaghetti-ijs’ van de oudste van in de smaak. Normaal is hij niet zo van de pasta met rode saus, maar dit is ‘de lekkerste spaghetti ever!’. Het is al tegen 22u als we terug bij de caravan zijn, dus tijd om te douchen en daarna lekker de bedjes in. Morgen eens kijken wat het Gardameer nog meer te bieden heeft...

Dag 11; het regent, het regent...

Het was al voorspelt, dus we waren voorbereid. Het is vannacht gaan regenen en het ziet er niet naar uit dat het vandaag droog gaan worden. Omdat de camping wat hoger ligt is het ook meteen fris met een graad of 18/19... Vandaag dus maar een relaxdagje; de jongens met de iPads onder een dekentje, papa en mama met een lange broek en jas aan met een boek onder de luifel (of nou ja, betrapt, koukleum mama na een halfuur ook in de caravan onder een dekentje). Terwijl de regen lekker tegen het caravandak tikt vermaken we ons eigenlijk prima. Toch besluiten we, of nou ja, besluit ik, in de middag toch nog even naar het winkelcentrum te rijden voor wat boodschappen en een bezoek aan de hamburgerketen met welkende gele letter. De heren zetten hun ‘geen-zin-gezicht’ op, immers normaal mogen ze niet zo lang op de IPad en ik had gezegd dat ze mochten als het zou regenen, en het regende toch nog steeds?! Resultaat; een ontzettend gezellig bezoek aan de supermarkt met een preek van een lichtchagerijnige mama als toetje. Of nou ja, misschien was die hamburger het toetje, ik weet het niet meer. In ieder geval, de lucht was weer geklaard (spreekwoordelijk dan hè, buiten kwam het nog steeds heerlijk naar beneden plenzen). Terug op de camping was het inmiddels wel droog (zo jammer jongens, iPads in de caravan dus) en hebben we de avond doorgebracht met triominos, Carcassonne, rummikub en andere spellen, natuurlijk nog even op het terras gezeten voor gelato nr 11 van deze vakantie en op tijd naar bed, want morgen wordt weer een vermoeiende reisdag. We klimmen dan op de kaart weer langzaam naar boven; naar het Gardameer...

Dag 10; Siena en Chianti

Na een dag uitrusten gisteren zijn we vandaag weer helemaal klaar voor een dag op pad. Na het ontbijt in de auto voor een bezoek aan Siena, op ongeveer 1,5u rijden van de camping. Nadat we de auto hebben geparkeerd wandelen we door de nauwe, soms zelfs wat steile straatjes van Siena. Siena is van oorsprong een ommuurde middeleeuwse stad en die structuur van nauwe straatjes zie je nog goed terug. We wandelen naar het Piazza del Campo, het middelpunt van de stad en een adembenemend mooi plein. We drinken op een terras een veel te dure cappuccino/koffie/fris, en genieten van het uitzicht en de mensen op het plein, die indrukken zijn onbetaalbaar .

Net na de middag zijn we weer terug bij de auto, want we hebben gepland het stuk tot aan Florence terug te rijden via de ‘Chiantiroute’ (de SR222 op de kaart). Deze route, waarvan wij ongeveer 65km rijden, schijnt een van de mooiste van Italië te zijn met spectaculaire uitzichten. De heren op de achterbank maken er een sport (of beter gezegd strijd) van, aan wiens kant het mooiste uitzicht is.. We maken een paar korte stops om foto’s te maken en half de middag stoppen we bij een karaktristieke wijnboerderij zoals je ze ook in films ziet en genieten van een heerlijke Toscaanse lunch compleet met antipasti, bruchetta, pasta’s en een gerecht dat google nadien voor me heeft vertaald als ‘wild zwijn’ en dat alles voor mama natuurlijk vergezeld door een echte Chianti-wijn. Tel daarbij de geweldige locatie met openstaande deuren, wijnranken tegen de gevel, citroenbomen en olijfbomen voor het terras, de vader des huizes in de bediening, moeder en zoon in de keuken en het plaatje is compleet. Pas tegen 16u rijden we weer verder voor het laatste stuk van de route en vervolgens het stuk terug naar de camping.

Daar duiken we nog even het zwembad in en spelen met z’n allen een heel oneerlijk potje volleybal (de regel is vooral dat de jongste speler wint), met vooral heel veel waterpret. Omdat we laat en uitgebreid geluncht hebben, slaan we een diner vandaag over en eten we alleen wat stokbroodjes met ham, salami, gebakken ei (op verzoek) en gegrild met wat olijfolie, en wat komkommer en meloen voor de vitamines. Uiteraard wandelen we ook vanavond weer naar het terras voor een gelato en spelen daarna nog een potje tafeltennis met de oudste en bij de caravan nog een potje saboteur en carcassonne met de jongste tot het weer hoog tijd is om te douchen en de bedjes op te zoeken. Dit keer wel pas nadat we voor de zekerheid de spullen onder luifel allemaal van de grond hebben gehaald, de was van de waslijn hebben gehaald, en de ramen op een kleine kier hebben gezet, want als we de weersverwachtingen voor Italië mogen geloven gaat het de komende 24u regenen, heel veel regenen… We gaan het zien!

Dag 9; Genieten van zon en Montecatini Alto

Na de drukke en lange dag van gisteren, doen we het vandaag rustig aan, het moet tenslotte wel vakantie blijven. We slapen lekker uit, en daarna wordt het niet echt spannender. De jongens duiken al vroeg het zwembad in en wij genieten van een boek in de hangmat (ik) en onder de luifel, fijn dat we ze vanaf hier toch een beetje in de gaten kunnen houden, of nou ja, de jongste in elk geval. Ze komen regelmatig terug om onder de luifel te tekenen, kleuren en de oudste is een nieuw kaartspel aan het ontwikkelen, inclusief het schrijven van de handleiding. We lunchen bij de caravan en de middag verloopt eigenlijk hetzelfde als de ochtend; met eigenlijk helemaal niets… heerlijk!

Rond 19u tijd om te koken, pasta met zalm en spinazie dit keer en na het eten gaan we toch nog even op pad. We rijden naar Montecatini Alto op nog geen 2 km van de camping. Een ieniemienie stadje bovenop de berg met klein pleintje vol restaurantjes. We eten een ijsje bij de gelateria en gaan dan net buiten het dorp op een terras genieten van de zonsondergang. Het uitzicht op het dal, de heuvels en het dorp beneden is geweldig en zelfs de jongens kijken fanatiek en herkennen dingen waar we geweest zijn. De oudste stelt voor om een timelapse te maken van de zonsondergang, erg leuk om zo terug te kijken, het ging al snel, maar dan lijkt het nog sneller. Nu nog lekker bij de caravan genieten van een spelletje en dan zijn we morgen weer helemaal uitgerust voor nieuwe dag met vast weer een heleboel nieuwe dingen te ontdekken!

Dag 8; Florence en de olijfmolen

Vanmorgen op tijd de wekker, ontbijten en de auto in; op naar Florence. We gaan deze keer met de auto en hebben een adres van een groot winkelcentrum om gratis te parkeren en eenvoudig met de tram naar het centrum te kunnen. Zo gezegd, zo gedaan en rond 10.30u staan we op het Piazza della Stazione, het grote plein voor het station. We hebben via de website www.ciaotutti.nl(tip!) een citywalk voor kinderen gekocht, en al leidt die ons ongeveer langs dezelfde route als we eerder gelopen hebben, door alle leuke verhalen voor de jongens die in de wandeling staan, kijken we weer naar hele andere dingen. Een van de eerste dingen die wordt geschreven is een stuk over de bewerkte verkeersborden in de stad en vooral de jongste vindt het een sport om ze als eerste te vinden en wil ieder straatje in. Met uiteindelijk een totale score van 11 (waarvan een aantal dezelfde) zijn we dik tevreden. In de Mercato Centrale (de overdekte markthal) kijken we onze ogen uit, al vindt de oudste het vooral bij de vele slagers enorm stinken.

We lopen rustig verder en hadden vooraf het idee deze keer wel de Duomo te beklimmen, maar bij het zien van de wachtrij haken we meteen af. We lezen de verhalen over de leeuw bij de kerk en zoeken hem natuurlijk op en over de gouden bol die tijdens een storm van de top rolde en waarvan nog een afdruk op de grond zichtbaar is. Ook de bronzen deuren van het Baptisterium worden uitbundig bestudeerd en dan blijkt dat er bij de oudste toch een hoop is blijven hangen van de geschiedenislessen want hij kan ons er meer over vertellen dan wij hem… Via winkelstraten en pleinen komen we bij het beeld van het zwijn. Dit zwijn zou geluk brengen als je een muntje gooit en ervoor zorgen dat je terugkeert naar Florence als je zijn snuit aait. We nemen het zekere voor het onzekere; er wordt geaaid en een muntje gegooid, better safe than sorry ! We steken de Arno over via de Ponte Vecchio en lopen via wat rustigere straatjes naar een pleintje waar we, het is inmiddels tegen 14u, lunchen met (uiteraard) pizza. Het pleintje is ook de laatste plaats van de citywalk en omdat we vanavond nog een excursie op de planning hebben staan, lopen we rustig aan terug naar het station waar we de tram richting parkeerterrein pakken. Nog gauw wat boodschappen mee en dan terug naar de camping waar we even een uurtje niets doen voor we weer op pad gaan. Of nou je, niets doen… het heeft in de tussentijd enorm geregend op de camping en hoewel de buren superlief zijn geweest de was op tijd onder de luifel te leggen, bleek het dakraam van de caravan ook open te staan, dus kon de vloer even gedweild en het beddengoed gewassen worden…

Een uurtje later dus weer op pad. Aan de overkant van de camping ligt een olijfmolen die we met een groep vanuit de camping bezoeken. Omdat de olijven pas vanaf oktober geplukt worden is de molen op dit moment niet in gebruik. De boerin die ons de rondleiding geeft verteld duidelijk hoe het proces gaat en heeft ook nog wat foto’s en filmpjes om te verduidelijken.

Het leukste onderdeel is echter daarna; we mogen aan grote tafels met roodgeblokte kleedjes proeven van lokale lekkernijen, tel daarbij het uitzicht (weliswaar door de open ramen) op de geweldige heuvels met ondergaande zon en het is bijna zoals in een een film. We proeven natuurlijk de verschillende extra vierge olijfolies, maar ook wijnen, hammen, salami’s, salades, een soort bonensoep en als toetje lekkere cantucci’s (koekjes). Uiteraard slaan we nog een en ander in om mee te nemen.

Het was vandaag een lange, vermoeiende maar erg leuke en indrukwekkende dag. Morgen maar even een dagje rustig aan…

Dag 7; Maona-grotten

We hebben geen wekker gezet en zijn laat wakker, Florence gaat hem daarom niet worden vandaag… change of plans dus. Eerst maar eens op het gemakje ontbijten en tijdens het ontbijt bespreken we de mogelijkheden voor vandaag.

We kiezen unaniem voor de Maona-grotten op nog geen 2 km van de camping, die sinds vorig jaar open zijn voor publiek. Dat blijkt zeker geen verkeerde keuze. Wanneer we aankomen is er nog een groep in de grot, mogen we in de schaduw even wachten en krijgen alvast een zeer charmante gele helm uitgereikt. Na 10 minuutjes komt de groep naar buiten voor het 2^e deel van de tour, en mogen we vast aansluiten. Via steile trappen en langs rotswanden lopen we naar een andere kleine grot. De gids vertelt dat het vermoeden bestaat dat deze grot deel uitmaakt van een veel groter geheel, maar dat speleologen nog volop aan het werk zijn dit te bewijzen. We mogen kijken in de gangen waar gewerkt wordt en de Engels sprekende gids legt alles goed uit. Na een aantal keer mijn hoofd stoten begin ik die afgrijselijke gele vriend op mijn hoofd toch meer te waarderen . We wandelen terug naar de ingang en omdat de andere bezoekers dit stuk al gehad hebben, hebben we met nog een ander stel bijna een privé -rondleiding. De grot is erg indrukwekkend, vooral de verhalen die erbij vertelt worden en de dingen die je er met wat verbeelding in kan zien, maken dat het ook voor de kinderen erg interessant is (de toren van Pisa en het zwaard staan wel met stip op 1). De grotten staan ook bekend om de vele vleermuizen die er leven en hoe gaaf is het als er dan ook nog eentje rakelings over onze hoofden vliegt. We hadden gehoord dat het bezoek ongeveer 20 min zou zijn, maar uiteindelijk zijn we dik een uur verder als we weer in de auto stappen.

We rijden nog even langs de supermarkt voor wat boodschappen en tegen 13u zijn we weer op de camping. We lunchen, houden een echte Italiaanse siesta, de jongens spelen wat kaartspelletjes en duiken op zijn tijd het zwembad in. Zo vliegt de middag voorbij en voor we het weten is het alweer tijd om te koken. We eten makkelijk; kip met aardappeltjes van de Skottel, maar ons toetje is dan wel weer Italiaans; hmm... Tiramisu! In de avond wederom even naar het terrasje bij het restaurant van de camping, een spelletje bij de caravan en zo komt er ook aan deze relaxte vakantiedag weer een einde. Lekker op tijd slapen vanavond want morgen hebben we een drukke agenda; nu wel echt naar Florence en begin van de avond georganiseerd vanuit de camping naar de olijfmolen aan de overkant voor een rondleiding en proeverij. Ben benieuwd!